برای ۱۲ آذر روز جهانی معلولین

روز جهانی حکمتهای الهی وافریده هایی که برای بازترشدن چشمهای مخلوقات خلق آفرینش شده اند بهانه ایست که بیشتر شاکر الله باشیم.از مایی که حجت خداشدیم برای دیگران و از آنهایی که بادیدن ما سرکرنش بر خداو معبودبی همتا فرود آورده و بیشتر سپاس می‌گویند
با عینکی که تا ابد دودی ست
من آفتابی تازه می بینم
این سوی تاریک جهان هر شب
فانوسِ بی اندازه می بینم
از نقطه نقطه خط برجسته
راهی به سمت نور خواهم یافت
با یک عصا خورشیدهایم را
از جاده های دور خواهم یافت
*من با اشارات خودم گفتم
از اول دنیا نشانی را
با بی زبانی باز می خوانم
آوازهای هم زبانی را
موسیقیِ هر روز باران است
در من سکوتی که همیشه هست
با آخرین فریاد می گوید
در من فلوتی که همیشه هست
من دیرآموزم ولی باران از من صفا را یاد می گیرد
احساس را ، بی رنگ بودن رارنگ خدا را یاد می گیرد
من روشنم مثل زلالی که
در چشمه های روستا جاریست
بی کینه ام مثل نگاهی که
از خنده ی آئینه ها جاریست
هر چند‌ تقدیرم  نشستن بودم
ن ایستادم روی پاهایم
با صندلی چرخدارم بازپرچم به دست صبح فردایم
**روزی تمام جاده خواهد دید
تا انتها بی پا دویدن را
بامن تمام شهر خواهد خواند
موسیقیِ فصل رسیدن را
من یک معلولم با کوله باری از درد و رنج …میدونی ترحم تو انسان به ظاهر سالم ،درد من را دوچندان میکنه،میدونی وقتی از کنار من رد میشی و خدا را به شکرانه سلامتیت ،شکر میکنی ،دنیا را برایم تیره و تار میکنی؟میدونی بخاطر امثال تو انسان به ظاهر سالم ،از نیازهای اولیه زندگی محروم شدم؟میدونی من جسمم معلوله اما ذهن و فکرم چه بسا که سالمتر و حساستر از تو انسان به ظاهر سالم هست؟پس عاجزانه درخواست دارم درک رفتار با معلولین را در خود ارتقا دهید.
شایسته و بایسته است نگاه ویژه ای به معلولان استان که جمعییت آنها بالای ۲۹هزار نفر است شود در بحث مناسب سازی و اشتغال و معیشت ومسکن معلولان در استان میبباید توجه بیشتری شود
نگاه های سلیقه ای که در استان به معلولان میشود باید تغییر کند نزدیک به ۱۶نهاد وسازمان در برابر معلولان وظایفی دارند که نیک میدانم که اگر از آنها سوال کنید خودشان هم نمیدانند .در بحث مدیریت ومنصب ها تا کنون به این افراد هیچ توجهی نشده است که بهتر است اینها دیده شوند باید این موضوع را در نظر گرفت که معلولیت محرومیت نیست ومحدودیت نیست و معلولان تلاش وپشتکارشان وصف ناشدنی است